Οι «καρατομήσεις», οι αδικίες και η «βιομηχανία παραγωγής Στρατηγών»!!!

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Με αφορμή τις επερχόμενες κρίσεις στην ΕΛ-ΑΣ (και όχι μόνο) θυμηθήκαμε την πρόσφατη δήλωση του Υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ με αφορμή την έξαρση της εγκληματικότητας να προαναγγέλλει «καρατομήσεις»: «…Σε ένα μήνα υπάρχουν οι κρίσεις της ΕΛ.ΑΣ». Μας θύμισε όμοια δήλωση προκατόχου του: «Θα τα πούμε το Γενάρη» (βλ. άρθρο μας με τίτλο: «Δυστυχώς δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, όταν Υπουργός απειλεί τους αξιωματικούς: «Θα τα πούμε το Γενάρη»-Νοέμβριος 2020). Μια από τα ίδια. Είναι γνωστό το πρόβλημα με την αναξιοκρατία που επικρατεί στις κρίσεις-προαγωγές των αξιωματικών της ΕΛ-ΑΣ και γενικά των Σ.Α και των Ε.Δ. Οι αυθαίρετες πρακτικές της Διοίκησης τονίζονταν στα σχετικά πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη. (βλ. και άρθρο μας: «Ηγεσίες της EΛ-AΣ χωρίς προσόντα και μόνο με την «κονκάρδα» του Aστυνόμου;»-Σεπτέμβριος 2022).

2. Οι δυσμενώς κρινόμενοι, εγκλωβισμένοι σε μια ιδιότυπη ομηρία και σε ένα «άτυπο αλισβερίσι», μπορεί να προσφύγουν στα αρμόδια συμβούλια «εκλιπαρώντας» για αποκατάσταση. Και τούτο γιατί η επανάκριση καθυστερεί υπέρμετρα και οδηγεί στην αποκατάσταση μόνο «στα χαρτιά», αφού προβλέπεται οι προσφυγές, να μην εξετάζονται εντός ευλόγου χρόνου, αλλά εντός έτους από την ημερομηνία παραπομπής (χρόνος αόριστος και αυθαίρετος) προς εξέταση στα δευτεροβάθμια συμβούλια (άρθρο 55 π.δ.24/1997 για την ΕΛ-ΑΣ). Η ρύθμιση αυτή αποτελεί και το απόλυτο «άλλοθι» της διοίκησης να μην κάνει ουσιαστικές-αξιοκρατικές κρίσεις, αφού σου λέει «τον κόβω τώρα και τον δικαιώνω στα χαρτιά», οπότε και θεωρείται ως μηδέποτε απομακρυνθείς. Έτσι τροφοδοτείται η «βιομηχανία παραγωγής Στρατηγών» (με τις συνεχείς-μαζικές ανακλήσεις διαταγμάτων, τις ανακλήσεις από την εφεδρεία κ.λ.π.). Το πρόβλημα είναι διττό.
Από τη μια μεριά φεύγουν οι άριστοι και το σώμα στερείται ικανών στελεχών και από την άλλη αυξάνεται το δημοσιονομικό κόστος.

3. Εξάλλου οι πρόωρες αυτεπάγγελτες αποστρατείες των αξιωματικών
οδήγησαν πολλούς στη λήψη μειωμένων συντάξεων, ιδίως όσους έφυγαν, με
πρωτοβουλία της Υπηρεσίας, με λιγότερα των 35 ετών πραγματικής υπηρεσίας και οι
οποίοι, με βάση το προηγούμενο καθεστώς, λαμβανομένων υπόψη και των μάχιμων
ετών, έλαβαν πλήρη σύνταξη (35/35). Το πρόβλημα αυτό αφορά κυρίως αξιωματικούς
που βρίσκονταν μπροστά στην Επετηρίδα και εξάντλησαν την ιεραρχία,
αποστρατευόμενοι με τον καταληκτικό βαθμό του Αντιστράτηγου. Και δεν άσκησαν
προσφυγή, αφού ουσιαστικά (με βάση το προηγούμενο καθεστώς) δεν είχε
αντικείμενο, επειδή ήδη έλαβαν τον καταληκτικό βαθμό και τη σύνταξη του Α/ΓΕΣ.
Σε αντίθεση με όσους βρίσκονταν στο τέλος της Επετηρίδας, που καθυστέρησαν να
προαχθούν, συγκεντρώνοντας χρόνο υπηρεσίας και όταν αποστρατεύονται,
ενδεχομένως ως μίνι Ταξίαρχοι, κινούν τη διαδικασία των προσφυγών. Έτσι, ενώ
βρίσκονται εκτός υπηρεσίας για 2-3 έτη, τους αναγνωρίζεται ο χρόνος αυτός και
λαμβάνουν όλες τις προαγωγές, με αποτέλεσμα να παίρνουν μεγαλύτερη σύνταξη από
τους πρώτους συναδέλφους τους, που άσκησαν πραγματικά τα καθήκοντα του ανώτερου
βαθμού. Και «οι έσχατοι έσονται πρώτοι»!!! Η «αριστεία» τιμωρείται;;;

4. Η εν λόγω απρόοπτος μεταβολή και ανατροπή κεκτημένων
δικαιωμάτων δεν συνάδει με το Κράτος Δικαίου. Για το λόγο αυτό έχει προταθεί
όπως, σε όσους αποστρατεύθηκαν-αποστρατεύονται πρόωρα (πριν τη συμπλήρωση
35ετίας) αυτεπαγγέλτως ως ευδοκίμως τερματίσαντες, να λαμβάνουν το ποσοστό
αναπλήρωσης των 40 ετών (βλ. άρθρο μας-ανοιχτή επιστολή με τίτλο: «Η ιδιαιτερότητα με τους αυτεπαγγέλτως αποστρατευόμενους «στρατιωτικούς», η αναπλήρωση και η αναγκαία λύση-διόρθωση!-Δεκέμβριος 2020»).

5. Οι εν λόγω πρακτικές πρέπει να τελειώνουν. Στις επερχόμενες
κρίσεις, οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία αυτών οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες
τους και να μη γίνονται «όργανα» πολιτικών, κομματικών ή άλλων επιδιώξεων
(καταπατώντας τον όρκο τους), σεβόμενοι τόσο τον εαυτό τους, όσο και τους
συναδέλφους, που απομακρύνουν άδικα και πρόωρα. Το να δέχονται και να υπηρετούν
τέτοιες πρακτικές ενέχει δόλο και συνιστά παράβαση καθήκοντος και προσβολή της
προσωπικότητας των αξιωματικών. Ειδικότερα οι ασκούντες «πολιτική εξουσία»
Επίτιμοι (Απόστρατοι) ας πάψουν να «ανακατεύονται» στα εσωτερικά της ΕΛ-ΑΣ και
να θέλουν ακόμη να «διοικούν» το Σώμα. Η αποχή-αδράνειά τους μάλλον εγγυάται
περισσότερη αξιοκρατία. Επιτέλους ας εφαρμόσουν όλοι τη νομοθεσία και τη
νομολογία!!!