Εισαγγελέας του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου στον Αρχηγό ΓΕΣ: Εντός τριμήνου να αυξηθούν τα μέτρα προστασίας στους θαλάμους και να τοποθετηθούν μόνιμα γιατροί στα στρατόπεδα
ΠΗΓΗ: ΠΑΡΟΝ 03/03/2025 – [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.com]
Αίσθηση στην κοινή γνώμη αλλά και στα αρμόδια κλιμάκια της Πολιτείας έκανε η αποκάλυψή μας για το ατύχημα του στρατιώτη στον Έβρο, ο οποίος υπέστη ανεπανόρθωτη βλάβη στην υγεία του εν ώρα υπηρεσίας, αλλά το κράτος αρνείται πεισματικά να τον αποζημιώσει.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
Έτσι, μετά την ερώτηση που έκαναν στη Βουλή βουλευτές του ΚΚΕ, η Εισαγγελία του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, με το υπ’ αριθμόν πρωτοκόλλου 6922 έγγραφό της που απευθύνει στον Αρχηγό ΓΕΣ, αφού αναφέρει πως υπάρχουν σαφείς ευθύνες της υπηρεσίας για τον τραυματισμό του στρατιώτη, ζητά να ληφθούν πρόσθετα μέτρα προστασίας στα στρατόπεδα, για να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες τέτοιων ατυχημάτων.
Ενδεικτικά, στο έγγραφο, μεταξύ άλλων, αναφέρονται και τα εξής:
«Σύμφωνα με το πόρισμα της ΕΔΕ που διενεργήθηκε, συμπεραίνεται ότι ο Π. Ιω. είναι παθών σε “υπηρεσία” διότι υπηρετούσε ως οπλίτης κατά τον τραυματισμό του και βρισκόταν σε διατεταγμένη αποστολή, διότι τραυματίστηκε εντός στρατοπέδου.
Από το υλικό της δικογραφίας δεν διαπιστώνονται ποινικές ευθύνες υπηρεσιακών οργάνων, ωστόσο η ασφάλεια και η υγεία των στρατευσίμων κατά την διάρκεια της θητείας τους αποτελεί αντικειμενική υποχρέωση της Στρατιωτικής Υπηρεσίας, η οποία υποχρεούται να μεριμνά για την σωματική και ψυχική τους υγεία και να τηρεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για την σωματική τους ακεραιότητα, βελτιώνοντας και συμπληρώνοντας αυτά όπου απαιτείται, με δεδομένους τους αυξημένους κινδύνους λόγω της εκπαίδευσης και της εκτέλεσης υπηρεσιών.
Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, ευθύνη του Δημοσίου, άρα και του Στρατού, που είναι τμήμα του κεντρικού κράτους, γεννάται, όχι μόνο όταν παραβιάζεται κάποια διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται όχι μόνο από την ισχύουσα κάθε φορά νομοθεσία αλλά και από τα διδάγματα της κοινής πείρας. Άλλωστε και από τις διατάξεις των νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων προβλέπεται ρητά ότι υποχρέωση της Στρατιωτικής Υπηρεσίας είναι να διασφαλίζει κατά το δυνατόν την υγεία και την ασφάλεια των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις».
Στο έγγραφο τονίζεται επίσης ότι τα διώροφα κρεβάτια απέχουν δύο μέτρα από το έδαφος και επειδή δεν έχουν πλευρικά κιγκλιδώματα γίνονται αιτία παρόμοιων ατυχημάτων, τα οποία έχουν αναφερθεί κατά καιρούς.
Δηλαδή, ο Εισαγγελέας δέχεται ότι ο τραυματισμός προήλθε από την έλλειψη μέτρων επαρκούς προστασίας, εν προκειμένω κιγκλιδωμάτων, και αναφέρει ότι είναι συνήθης αιτία τραυματισμού στρατιωτών η μη ύπαρξή τους.
«Με βάση τα ανωτέρω», συνεχίζει το έγγραφο, «θεωρούμε ότι το ΓΕΣ απαιτείται όπως εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, όχι μεγαλύτερου των τριών μηνών, να κάνει τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να τεθεί σε εφαρμογή η τροποποίηση και βελτίωση των μεταλλικών κλινών του δεύτερου ορόφου, σε όλους τους θαλάμους προσωπικού του Στρατού Ξηράς για να προλαμβάνονται στο μέλλον συμβάντα όπως αυτό του προαναφερθέντος οπλίτη».
Με το έγγραφο ζητείται επίσης η τοποθέτηση γιατρού ειδικότητας νευροχειρουργού στις προχωρημένες μονάδες του Έβρου, καθώς η απόστασή τους από το Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης είναι 145 χιλιόμετρα.
«Οι ενέργειες», καταλήγει το έγγραφο, «θα πρέπει να θεωρηθούν επείγουσες, καθ’ όσον η Υπηρεσία φέρει αντικειμενική ευθύνη για την προστασία της ζωής ή της υγείας του προσωπικού».
Εμείς μόνο ένα σχόλιο έχουμε να κάνουμε.
Από τη στιγμή που ολόκληρος Εισαγγελέας Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, το οποίο είναι ανώτερης βαθμίδας δικαστήριο, δηλαδή η άποψή του έχει βαρύνουσα σημασία, λέει ότι ο τραυματισμός του στρατιώτη οφείλεται σε παραλείψεις της Υπηρεσίας, γιατί δεν υπήρχαν κιγκλιδώματα στα πάνω κρεβάτια, ούτε γιατρός στη μονάδα, με ποια λογική το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την αίτηση του άτυχου στρατιώτη για αποζημίωση;
Το παιδί έχασε την αρτιμέλειά του την ώρα που υπηρετούσε, ούτε με το μηχανάκι χτύπησε ούτε πήγε να ανέβει σε έναν βράχο για να τσακιστεί. Στο κρεβάτι του πήγε να κοιμηθεί μετά την περιπολία του στα σύνορα και βρέθηκε με ανοιγμένο το κεφάλι γιατί έπεσε στο τσιμέντο από δύο μέτρα ύψος.
Ο Εισαγγελέας το λέει καθαρά. Αν υπήρχε νευροχειρουργός, θα γλίτωνε ο φαντάρος τα χειρότερα και αν υπήρχαν προστατευτικά κάγκελα, δεν θα έπεφτε στο πάτωμα.
Έρχεται όμως το κράτος και λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ο στρατιώτης φταίει που έπεσε και δεν το νοιάζει πώς θα ζήσει την υπόλοιπη ζωή του. Αφού δεν μπορεί να δουλέψει όπως οι άλλοι, τι θα κάνει; θα ζητιανεύει ή θα… κλέβει;
Με ποια λογική του παραλόγου δεν του δίνουν αποζημίωση; Πότε θα καταλάβει αυτό το κράτος ότι δεν έχουν μόνο οι πολίτες υποχρεώσεις αλλά έχει και το ίδιο απέναντι τους; Πολύ φοβόμαστε ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ…
